westbank

Shalom everybody.
Op ons terras van het Pilonhuis in een luie stoel de ervaringen van de studiedag van gisteren van mij af schrijven. Vanuit Nes Ammim per trein naar Tel Aviv gereisd, daar in een touringcar gestapt met diverse andere
mensen van verschillende nationaliteiten om een dag door, vooral de Seam Zone of zone C te toeren van de Westbank. Deze studiedag wordt 2x per maand gehorganiseerd door Machsomwatch, een ideële stichting van joodse vrouwen tegen bezetting en voor mensenrechten.
Tussen Israel en de Westbank loopt de groene grens, waar wij overstaken op Route 6 merk je er niets van, Israelisch kunnen vrij in en uitreizen. We stopten op een brug en zagen een dorp omringt door een muur en de fence, een ijzeren hekwerk met prikkeldraad, omgeven door landerijen, aan de anderekant een settlement. De inwoners van dat dorp kunnen hun landerijen alleen bereiken door een bewaakte poort, die drie keer per dag een uur open gaat, ben je een seconde te laat, dan gaat hij onherroepelijk dicht, we zagen het gebeuren. Zo'n hek wordt "agriculturegate" genoemd. We bezochten een tuincentrum, waarvan de eigenaar vertelde over zijn ervaringen met het hek op 25 meter van zijn tuincentrum.
Het komt erop neer, dat de settlements door de muur gescheiden zijn van de palestijnse dorpen. De palestijnse dorpen worden gescheiden van hun landbouwgrond en kunnen dat land alleen bereiken door een hek, je moet een pasje hebben met al je gegevens en een bewijs, dat het land van jou is, dan kun je op de openingstijden erdoor. Soms kun je maar 2x per jaar naar je land 1x om te ploegen en 1x om te oogsten. Als het land er na drie jaar verwaarloosd uitziet wordt het onteigend. Waar wij de Westbank binnen gingen wijst een gekromde vinger schuin omhoog het palestijns gebied in en is omringd door muur of fence. We waren in Een palestijns dorp waarvan de kortste weg naar de snelweg onderlangs een settlement loopt en die 2 dagen geleden is opgebroken door het leger, omdat de inwoners van het settlement geen palestijnse auto's onderlangs willen. Ook electricteit was
daardoor vernield. Nu moeten deze palestijnse dorpsbewoners dwars door
hun dorp omrijden om op de snelweg te kunnen komen. We hebben pauze
gehouden in een palestijns dorp waar we falafel hebben gegeten en even hebben rondgewandeld. Op de terugweg via route 5 passeren we een 4km lang settlement,boven op een heuveltop, waar vooral Russische
immigranten wonen en onderaan een palestijnsdorp, gescheiden door muur en fence. We passeren enorme checkpoints, waar duizenden mensen 2x perdag doorheen moeten voor werk, of bezoek........Een palestijns dorp omringd door muur, gescheiden van hun land door de agriculture gate, en bij de gate een alleenstaand huis, gesceiden door muur en fence, waar een familie moedig stand houdt..........de bezetting in een notendop.
De muur en fence zijn dubbel zo lang dan de groene grens en loopt grillig door de westbank.
Dat was het einde van de tour. We zagen op een video hoe het toegaat bij zo'n enorm checkpoint, mensen gaan in grote afgescheiden ruimtes erdoor.
We reisden terug naar TelAviv.onderweg passerden we een grenspost waar 2 militairen in de bus kwamen om de paspoorten te controleren. Onze chauffeur was een Israelische politieman op de heen en terugweg en in de palestijnsedorpen een palestijnse chauffeur.
Goeie aansluiting met de trein en met de charut , klein busje van uit Nahariya naar NesAmmim. Een onvergetelijke ervaring waar je niet vrolijk van wordt. Nu ga ik eerst naar de coffeebreak en even helpen in de dininghall. Joop is in de tuin aan het werk en vanavond heb ik dininghalldienst. Een volgende keer meet over de democratielecture en de pessachtijd.Morgen nog een studiedag naar een groot Arabisch dorp in Galilea met de enige professionele Arabische voetbalclub. Shalom.