Sakhnin

Shalom,

Vandaag met 10 volunteers een studytrip naar de tweede grootste Arabische stad in Galilea.Sakhnin.Ten noorden van Nazareth. De helft moslims, de andere helft christenen en 5 joodse gezinnen. Een prachtig voorbeeld van samenleven. De gids, die we kregen is een goede bekende van NesAmmim, hij is coordinator van een dialooggroep en komt regelmatig hier. We begonnen bij hem thuis met de uitleg over de samenstelling van de bevolking van Sakhnin, 30.000mensen. Over hoe moeilijk het is niet echt te worden geaccepteerd in het land waar je bent geboren en getogen. Weinig hoge posities i.v.m. wantrouwen. Hoe trots ze zijn op wat ze hebben bereikt en hoe graag ze in harmonie willen leven in dit land. Vooral op hun voetbalteam, we eten en drinken en dromen van voetbal...........Naar een vrouwen beweging, die opkomt voor vrouwenrechten, die vrouwen traint en opleidt voor belangrijke leidinggevende functies. Enkele jaren geleden is een nieuw project gestart om de financiele positie van vrouwen te verbeteren in samenwerking met deArabische vrouwen in de Westbank, zij maken origineel Arabisch handwerk, tasjes, kleden, manden, en verkopen dat op een bazaar.
We bezochten een soort arbeidsbureau, een mooi nieuw gebouw,waar bemiddeld werd voor vooral jongeren, tussen vraag en aanbod van werk in de regio.
We bezochten een highschool, waar moslims en christenen samen naar
school gaan, 400 studenten tussen de 15 en 18 jaar, we werden rondgeleid door het oude en nieuwe gedeelte en we mochten in een paar lokalen rondkijken en even praten. De meesten spreken engels. De voertaal is Arabisch, ze leren hebreeuws en engels en verder specialiseren ze zich.





Vlak naast de school staat een militaire fabriek!!! Een goeie en een slechte zegt onze gids en legt verder niets uit, maar geeft wel aan dat het aantal kankergevallen toeneemt.........

We worden naar een lokaal geloodst waar we enkele studenten ontmoeten, die met ons in gesprek gaan. We gaan in groepjes en er wordt geanimeerd gesproken. Na een kwartier is het weer voorbij , de studenten naar hen lessen en wij naar de auto.

Dan gaan we eten, shoarma, falafel, humus met pitabrood, enz.

Via de oude stad naar het voetbalstadion, waar ze ongelooflijk trots op zijn, verder naar de "Father of Sakhnin" de priester, die ons hartelijk welkom heet en iets vertelt over de geschiedenis van de kerk. Orthodox Romaans. Daarna in zijn huis aan de sterkste koffie, die ik ooit geproefd heb, net buisman, met water.Opdrinken en meteen water, zegt hij tegen mij. Ze bouwen een nieuwe kerk, groter dan in Nazareth. Veel wordt door de gemeenschap geschonken. Er zijn 2 kerken en 3 moskeeën.

Toen waren we toe aan baklava, en daarna naar een pizzabakker. We
werden volgestopt met zoetigheid. Aan het eind bezochten we een bron,
waar d.m.v. kranen, helder water stroomde, waar mensenvrijelijk van
konden komen ophalen en ook wij onze waterflessen vulden.




Dat was een mooie dag in een redelijk welvarend en trots Sakhnin.

De komende twee dagen weekendduty, wat betekent zorgen dat de village draait en de erev shabbath dienst gehouden kan worden. En ook zaterdag zorgen, dat de boel aan kant is.

Maar dat is niets vergeleken met de 7 dagen pesach. Een ongelooflijke
drukte en lange dagen.

De lecture over democratie was interessant. De meerderheid van de joodse bevolking is liberaal, maar wordt gedomineerd door de orthodoxe
minderheid. Het beinvloed het dagelijks leven enorm. Trouwen, scheiden, de Sabbath, het verkeer, het vliegverkeer, het leger, kortom het hele leven.

Toch is het democratisch geregeld. Maar of ze er blij mee zijn...........
Morgenavond komt een groep studenten, joods, moslim, christen, van de universiteit van Haifa op bezoek om met elkaar en met ons van gedachten te wisselen als voorbereiding op een bezoek aan Belfast.

Voor vandaag stop ik ermee. Shalom